19.02.2022
Artykuł opiekuna WingMakers.pl
Tekst Polski
Wczoraj wieczorem kontynuowałem pracę nad przekładem książki "Suwereno-Integralność". W nocy miałem bardzo nietypowy sen, który podejrzewam że mógł być indukowany przez Istotę Wyobrażeniową (termin opisany w książce), dla obrazowego zrozumienia treści zawartych w nowej książce Jamesa. Po przebudzeniu zapisałem sen w notatniku. Postanowiłem podzielić się nim z tobą.
Sala koncertowa/teatr/duża sala ze sceną. Mają miejsce jakieś ustalenia, jakiś plan wcielenia się w role, stania się jakby mniej złożonymi formami życia, a następnie wykonanie pewnego planu. Istnieje rodzaj obawy/niepewności/ekscytacji w obliczu mającego nastąpić czegoś nieznanego w momencie przechodzenia z tej wyższej formy w tę mniej złożoną.
Przychodzi moja kolej. Unoszę się w powietrzu nad siedzeniami, z tyłu sali i nagle… bach… wcielenie. Bardzo dziwne uczucie, z jednej strony obawa, a z drugiej strony pewność że będzie ok. Ponadto, z jednej strony poczułem, że stałem się tą mniej złożoną formą fizyczną, a z drugiej strony wciąż miałem wrażenie, że jednocześnie unoszę się w powietrzu i przyglądam się temu wszystkiemu, co się dzieje.
Jako kot zacząłem przemieszczać się po schodach w kierunku sceny. Po wejściu na nią pobiegłem dalej w głąb i znalazłem się na otwartej przestrzeni, gdzieś na terenach leśnych. Wokół leżało sporo śniegu. Nagle zdałem sobie sprawę, że wokoło mnie biega mnóstwo podobnych do mnie istot (kotów?). Poruszały się po lesie jakby w jakiś schematach, dobrze obeznane w ścieżkach.
Nagle dobiegłem do sporego wzniesienia, jakby góry w środku lasu, pokrytej śniegiem. Zobaczyłem, że inne istoty/koty wydrążyły u podstawy góry tunel biegnący w głąb samej góry. Wydawał się obszerny i sięgający bardzo głęboko. Poruszały się nim całe masy innych kotów. Pomyślałem, że wykopały sobie rodzaj nory, schronienia, pobiegłem więc w głąb tunelu.
Po jakimś czasie, będąc już dość głęboko w tunelu, zauważyłem że w oddali z przeciwległej strony pędzi w naszą stronę stado psów/wilków. My biegliśmy w ich kierunku, a oni w naszym. Odległość między nami była zbyt mała, a prędkość biegnących zbyt duża żeby zmienić kierunek, zderzenie było nieuniknione. W dodatku to były psy/wilki, a my byliśmy kotami (!)
Na chwilę przed zderzeniem, nagle zdałem sobie sprawę, że główny tunel ma wydrążone na obydwu ścianach niewielkie wnęki, coś jakby półki wbudowane w ściany. Wskoczyłem szybko w jedną z takich półek, inne koty wokół mnie też. I stało się coś dziwnego.
Pędzące stado psów/wilków przebiegło dalej, mijając nas i nawet na moment się nie zatrzymując. Wyszedłem z wnęki i poszedłem dalej w głąb tunelu, skąd przybiegły wilki. Po jakimś czasie okazało się, że tunel ten wychodzi na powierzchnię i wyjście to znajduje się po drugiej stronie ośnieżonej góry w środku lasu.
Zdałem sobie sprawę, jakoś dotarło to do mnie, że tunel ten powstał poprzez drążenie go z jednej strony przez koty, a z drugiej przez wilki, którzy z pozoru wrogo do siebie nastawieni, nieświadomie wspólnie pracowali nad jednym projektem, którym było wydrążenie tunelu biegnącego pod górą, na wylot.
Zacząłem przemieszczać się po terenach po drugiej stronie góry. Biegłem i w pewnej chwili zauważyłem, że w innym miejscu mijam wylot kolejnego podobnego do tamtego tunelu. Przyszło mi na myśl, że tuneli takich może być więcej i że mogą się wzajemnie przecinać wewnątrz góry, tworząc alternatywne rozwidlenia drogi prowadzącej na drugą stronę góry.
Następnie obudziłem się.
English Text
Last night I continued working on the translation of the book "Sovereign-Integral". During the night I had a very unusual dream, which I suspect may have been induced by an Imaginery Being (a term described in the book), for a pictorial understanding of the content in James' new book. Upon awakening, I wrote the dream down in a notebook. I decided to share it with you.A concert hall/theater/room with a stage. There is some sort of arrangement taking place, some sort of plan to take on roles, become sort of less complex life forms, and then accomplish some sort of plan. There is a kind of fear/uncertainty/excitement in the face of something unknown about to happen as we move from this higher form into this less complex one.
My turn comes. I float in the air above the seats, at the back of the theater, and suddenly... bah... incarnation. A very strange feeling, on the one hand fear, and on the other hand confidence that it will be ok. Also, on the one hand I felt that I became this less complex physical form, and on the other hand I still had the impression that at the same time I am floating in the air and watching everything that is happening.
As a (cat?) I started to move down the stairs towards the stage. When I arrived, I walked onto the stage and found myself in an open space, somewhere in a forest area. There was a lot of snow lying around. I suddenly realized that there were a lot of creatures (cats?) similar to me running around. They were moving through the forest as if in some kind of pattern, well acquainted with the paths.
Suddenly, I reached a large hill, like a mountain in the middle of the forest, covered with snow. I saw that other creatures/cats had hollowed out a tunnel at the base of the mountain running deep into the mountain itself. It seemed vast and going very deep. Masses of other cats were moving through it. I thought they had dug themselves a kind of burrow, a shelter, so I ran deeper into the tunnel.
After a while, being quite deep in the tunnel, I noticed that in the distance a pack of dogs/wolves was rushing towards us from the opposite direction. We ran towards them, and they ran towards us. The distance between us was too short and the speed of the runners too fast to change direction, a collision was inevitable. In addition, they were dogs/wolves, and we were cats (!)
A moment before the collision, I suddenly realized that the main tunnel had small recesses hollowed out on both walls, something like shelves built into the walls. I jumped quickly into one such shelf, the other cats around me did too. And something strange happened.
A scurrying pack of dogs/wolves ran on, passing us and not even stopping for a moment. I left the alcove and went further into the tunnel where the wolves had come from. After a while, it turned out that this tunnel came to the surface and the exit was on the other side of a snowy mountain in the middle of the forest.
I realized, somehow, that this tunnel had been created by the cats on one side and the wolves on the other, who, seemingly hostile to each other, were unknowingly working together on a single project, which was to tunnel under the mountain to the exit.
I began to move through the areas on the other side of the mountain. I was running and at one point I noticed that in another place I was passing the exit of another tunnel similar to that one. It occurred to me that there might be more such tunnels and that they might intersect inside the mountain, creating alternative forks in the road leading to the other side of the mountain.
Then I woke up.
